U malom sobicku punom tame
dok mi suze liju niz lice,
uzeh olovku da pisem o tebi
najbitnija mog zivota starice.

Cesto se setim tvoga lika
i blagog osmeha tvog,
koji je bdio nad moim detinjstvom
il bar nad delom detinjstva mog.

To najlepse godine za mene behu,
i najsrecnija beah tad,
od tada, odkad tebe vise nema
ja suze lijem pa sve do sad.

I evo sad mi misao stade,
a htedoh da napisem nesto vazno,
al sta da izdvoim,
kad si mi ljubav pruzila
i nikad nista sto bese lazno.

Patīk 2