Jakoś dziwnie się czuję,nie mogę zrozumieć ludzi.Tyle w nich nienawiści jakieś takiej dziwnej pogardy dla drogiej osoby.Jeden drugiego o coś podejrzewa,jeden drugiemu nie może zaufac.Wszędzie panoszy się kłamstwo,obojętność.To wszystko jest dla mnie nie pojęte.Dziwni sa ludzie,i dziwny jest ten świat.Tak jak śpiewał Czesław Niemen.Jeden drugim gardzi,wyśmiewa obmawia.Ktoś kiedyś powiedział mi ,że jestem za bardzo wrażliwa na ten świat..Może i ma rację!!.Wielu z nas pomagając komuś oczekuje czegoś w zamian..a jeżeli trafi się Ktoś ,Kto pomaga Nam z dobrej woli to do końca nie możemy w to uwierzyć. Podejrzewamy tę osobę o nie szczere intencje,o jakieś ukryte zamiary..o podlizywanie..Smutne ale prawdziwe. W tym zakłamanym świecie,w którym żyjemy coraz mniej miejsca na szczerość i uczciwość,na bezinteresowość..dlatego wszystko powoli umiera-umiera prawdziwa przyjażń,namiętna miłość,zrywają się kontakty..odchodzą ludzie.Zostajemy sami..-zepchnięci na boczny tor,z tym swoim chorym i dziwnym dla innych spojrzeniem na świat. Tak własnie się czuję..ale mam też pewną satysfakcję! Czyjś szczery uśmiech,miłe sŁowo i ..bezinteresowość.
szczere piękne słowa tak prawdziwe no ale cóż życie taki świat coraz dziwniejszy
i tu masz rację Becia ......... s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/08/b1/2d/08b12d95ab26eb15d472ccfd5a9e0032.gif
Smutna prawda .
Ja kiedyś usłyszałam ,że jestem naiwna bo ufam ludziom
ja nadal jestem i jakoś nie mogę się z tego wyplątać pozdrawiam Iw.
chyba jesteś z innej bajki :)
może tak? a może nie!
... polska natura ale i nie tylko ;(