ნაწვიმარი ალუბლები
45, Saint-Pierre-la-Garenne, Francuska

შენ,რომ მომიხურე კარი,
წვიმდა...
რა საშინლად წვიმდა,
გარეთ ალეწილი მარტის,
იდგა...
უშენობა იდგა.

იდგა მარტოობის დარი,
თავსხმა გაზაფხულის წვიმა,
მე კი სასწაულად დიდი,
მჭირდა...
უშენობა მჭირდა...

სადღაც წავედი და მერე,
თვალი შევაფეთე ტაძარს,
მივხვდი,რომ შენს იქიეთ კიდევ
იყო,
სხვა გზა იყო,რაღაც...

შენ,რომ მომიხურე კარი,
წვიმდა...
რა საშინლად წვიმდა,
გარეთ ალეწილი მარტის,
იდგა...
უშენობა იდგა.

2 pregleda
 
Komentari

Još nema komentara.
Ostavi komentar, započni diskusiju!

Blog
Blogovi se ažuriraju svaka 5 minuta