ვაი რა ლაღი, რა კარგი
ცხოვრება გამფერენიაო,
ნავარდსა ვიყავ ჩვეული,
ორთავ ფრთა მამტეხიაო,
ვეღარც მთებს უფრენ ყოილებს,
ვერს სანთელ დამინთიაო,
ხმაცა წამერთვა უხმოსა
განგება გამწყრომიაო,
ვაი რა კარგი რა ლაღი
ცხოვრება გამფერენიაო,
ნავარსა ვიყავ ჩვეული,
ორთავ ფრთა მამტეხიაო.
There are no comments yet.
Leave your comment, start the discussion!